English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 6/ सूक्त 1/ मन्त्र 2
सूक्त - अथर्वा
देवता - सविता
छन्दः - त्रिपदा पिपीलिकमध्या पुरउष्णिक्
सूक्तम् - अमृतप्रदाता सूक्त
तमु॑ ष्टुहि॒ यो अ॒न्तः सिन्धौ॑ सू॒नुः स॒त्यस्य॒ युवा॑न॒म्। अद्रो॑घवाचं सु॒शेव॑म् ॥
स्वर सहित पद पाठतम् । ऊं॒ इति॑ । स्तु॒हि॒ । य: । अ॒न्त: । सिन्धौ॑ । सू॒नु: । स॒त्यस्य॑ । युवा॑नम् । अद्रो॑घऽवाचम् । सु॒ऽशेव॑म् ॥१.२॥
स्वर रहित मन्त्र
तमु ष्टुहि यो अन्तः सिन्धौ सूनुः सत्यस्य युवानम्। अद्रोघवाचं सुशेवम् ॥
स्वर रहित पद पाठतम् । ऊं इति । स्तुहि । य: । अन्त: । सिन्धौ । सूनु: । सत्यस्य । युवानम् । अद्रोघऽवाचम् । सुऽशेवम् ॥१.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 6; सूक्त » 1; मन्त्र » 2
পদার্থ -
তমু স্টুহি যো অন্তঃ সিন্ধৌ সৃনুঃ সত্যস্য যুবানাম্। অদ্রোঘবাচং সুশেবম্।।৫।।
(অথর্ববেদ ৬।১।২)
পদার্থঃ (তম উ স্তুহি) তুমি তাঁর স্তুুতি করো, (যঃ) যিনি (অন্তঃ সিন্ধৌ) ভবসাগরের মধ্যে (সত্যস্য) সত্যের (সৃনুঃ) প্রেরণাদানকারী, (যুবানাম্) চির যৌবনসম্পন্ন, (অদ্রোঘ বাচম্) দ্রোহরহিত বাণীসম্পন্ন, (সুশেবম্) উত্তম কল্যাণকারী।
ভাবার্থ -
ভাবার্থঃ পরমাত্মা এক, তাঁর স্বরূপের কোন পরবর্তন হয় না। সকল মনুষ্যের সেই পরমাত্মার স্তুতি করা উচিৎ, কেননা তিনি আমাদের সঠিক মার্গ দেখিয়ে দেন। আমরা যখন ভবসাগরে নিমজ্জিত হই, তখন পরমাত্মাই আমাদের প্রেরণা দান করেন।।৫।।
इस भाष्य को एडिट करें