English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 141/ मन्त्र 3
यद॒द्याश्विना॑व॒हं हु॒वेय॒ वाज॑सातये। यत्पृ॒त्सु तु॒र्वणे॒ सह॒स्तच्छ्रेष्ठ॑म॒श्विनो॒रवः॑ ॥
स्वर सहित पद पाठयत् । अ॒द्य । अ॒श्विनौ॑ । अ॒हम् । हु॒वेय॑ । वाज॑ऽसातये ॥ यत् । पृ॒त्ऽसु । तु॒र्वणे॑ । सह॑: । तत् । श्रेष्ठ॑म् । अ॒श्विनो॑: । अव॑: ॥१४१.३॥
स्वर रहित मन्त्र
यदद्याश्विनावहं हुवेय वाजसातये। यत्पृत्सु तुर्वणे सहस्तच्छ्रेष्ठमश्विनोरवः ॥
स्वर रहित पद पाठयत् । अद्य । अश्विनौ । अहम् । हुवेय । वाजऽसातये ॥ यत् । पृत्ऽसु । तुर्वणे । सह: । तत् । श्रेष्ठम् । अश्विनो: । अव: ॥१४१.३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 141; मन्त्र » 3
मन्त्र विषय - অহোরাত্রসুপ্রয়োগোপদেশঃ
भाषार्थ -
(যৎ) যখন (অদ্য) আজ (অশ্বিনৌ) উভয় অশ্বীকে [ব্যাপক দিন-রাত্রিকে] (বাজসাতয়ে) বিজ্ঞান লাভের জন্য (অহম্) আমি (হুবেয়) আহ্বান করি। এবং (পৃৎসু) সংগ্রামের মাঝে (তুর্বণে) শত্রু হননের (যৎ) যে (সহঃ) বল, (তৎ) তা (অশ্বিনোঃ) উভয় অশ্বীর [ব্যাপক দিন-রাত্রিরর] (শ্রেষ্ঠম্) অতি উত্তম (অবঃ) রক্ষা [হয়/হোক] ॥৩॥
भावार्थ - মনুষ্য সর্বদা বিজ্ঞানের সাথে তার সামর্থ্য বৃদ্ধি করুক, এবং শত্রুদের হত্যা করে সুখী হোক ॥৩॥
इस भाष्य को एडिट करें