अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 62/ मन्त्र 6
त्वमि॑न्द्राभि॒भूर॑सि॒ त्वं सूर्य॑मरोचयः। वि॒श्वक॑र्मा वि॒श्वदे॑वो म॒हाँ अ॑सि ॥
स्वर सहित पद पाठत्वम् । इ॒न्द्र॒ । अ॒भि॒ऽभू: । अ॒सि॒ । त्वम् । सूर्य॑म् । अ॒रो॒च॒य॒: ॥ वि॒श्वऽक॑र्मा । वि॒श्वऽदे॑व: । म॒हान् । अ॒सि॒ ॥६२.६॥
स्वर रहित मन्त्र
त्वमिन्द्राभिभूरसि त्वं सूर्यमरोचयः। विश्वकर्मा विश्वदेवो महाँ असि ॥
स्वर रहित पद पाठत्वम् । इन्द्र । अभिऽभू: । असि । त्वम् । सूर्यम् । अरोचय: ॥ विश्वऽकर्मा । विश्वऽदेव: । महान् । असि ॥६२.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 62; मन्त्र » 6
मन्त्र विषय - মন্ত্রাঃ -১০ পরমেশ্বরগুণোপদেশঃ
भाषार्थ -
[ইন্দ্র) হে ইন্দ্র ! [মহান ঐশ্বর্যবান পরমাত্মন্] (ত্বম্) আপনি (অভিভূঃ) বিজয়ী (অসি) হন, (ত্বম্) আপনি (সূর্যম্) সূর্যমণ্ডলকে (অরোচয়ঃ) দীপ্তি প্রদান করেছেন। আপনি (বিশ্বকর্মা) বিশ্বকর্মা [সবকিছুর স্রষ্টা], (বিশ্বদেবঃ) বিশ্বদেব [সকলের পূজনীয়] এবং (মহান্) মহান্ [অতি প্রবল] (অসি) হন॥৬॥
भावार्थ - মনুষ্য মহাবলী পরমাত্মার উপাসনা দ্বারা নিজ আত্মাকে বীর্যবান্ করে/করুক ॥৬॥
इस भाष्य को एडिट करें