English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 11/ मन्त्र 6
म॒हो म॒हानि॑ पनयन्त्य॒स्येन्द्र॑स्य॒ कर्म॒ सुकृ॑ता पु॒रूणि॑। वृ॒जने॑न वृजि॒नान्त्सं पि॑पेष मा॒याभि॑र्द॒स्यूँर॒भिभू॑त्योजाः ॥
स्वर सहित पद पाठम॒ह: । म॒हानि॑ । प॒न॒य॒न्ति॒ । अ॒स्य॒ । इन्द्र॑स्य । कर्म॑ । सऽकृ॑ता । पु॒रूणि॑ । वृ॒जने॑न । वृ॒जि॒नान् । सम् । पि॒पे॒ष॒ । मा॒याभि॑:। दस्यू॑न् । अ॒भिभू॑तिऽओजा: ॥११.६॥
स्वर रहित मन्त्र
महो महानि पनयन्त्यस्येन्द्रस्य कर्म सुकृता पुरूणि। वृजनेन वृजिनान्त्सं पिपेष मायाभिर्दस्यूँरभिभूत्योजाः ॥
स्वर रहित पद पाठमह: । महानि । पनयन्ति । अस्य । इन्द्रस्य । कर्म । सऽकृता । पुरूणि । वृजनेन । वृजिनान् । सम् । पिपेष । मायाभि:। दस्यून् । अभिभूतिऽओजा: ॥११.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 11; मन्त्र » 6
भाषार्थ -
উপাসকরা (অস্য) এই (ইন্দ্রস্য) পরমেশ্বরের (মহঃ মহানি) মহানের মহান্ (পুরূণি) নানাবিধ (সুকৃতা কর্ম) সৎকর্মের (পনয়ন্তি) স্তবন করে। (অভিভূত্যোজাঃ) পরাভবকারী ওজ/তেজ সম্পন্ন পরমেশ্বর (বৃজনেন) নিজ স্বাভাবিক বল দ্বারা (মায়াভিঃ) ছলকপট যুক্ত (বৃজিনান্) পাপরূপ (দস্যূন্) ক্ষয়কারী দুর্ভাব এবং দুষ্কর্মকে (সং পিপেষ) সম্যকরূপে পিষ্ট করে দিয়েছেন।
- [বৃজন=বল (নিঘং০ ২.৯)। উপাসক অনুভব করছে যে, পরমেশ্বর তাঁর ছলনা-কপটতা প্রভৃতি পাপকে নিতান্ত সমাপ্ত করে দিয়েছেন। রাষ্ট্রের রাজাও পাপীদের পিষ্ট করুক, এই রাজনৈতিক ভাবনাও মন্ত্রোক্ত।]
इस भाष्य को एडिट करें