अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 36/ मन्त्र 6
अ॒या ह॒ त्यं मा॒यया॑ वावृधा॒नं म॑नो॒जुवा॑ स्वतवः॒ पर्व॑तेन। अच्यु॑ता चिद्वीडि॒ता स्वो॑जो रु॒जो वि दृ॒ढा धृ॑ष॒ता वि॑रप्शिन् ॥
स्वर सहित पद पाठअ॒या । ह॒ । त्यम् । मा॒यया॑ । व॒वृ॒धा॒नम् । म॒न॒:ऽजुवा॑ । स्व॒ऽत॒व॒: । पर्व॑तेन ॥ अच्यु॑ता । चि॒त् । वी॒लि॒ता । सु॒ऽओ॒ज॒: । रु॒ज: । वि । दृ॒ह्ला । धृ॒ष॒ता । वि॒र॒प्शि॒न् ॥३६.६॥
स्वर रहित मन्त्र
अया ह त्यं मायया वावृधानं मनोजुवा स्वतवः पर्वतेन। अच्युता चिद्वीडिता स्वोजो रुजो वि दृढा धृषता विरप्शिन् ॥
स्वर रहित पद पाठअया । ह । त्यम् । मायया । ववृधानम् । मन:ऽजुवा । स्वऽतव: । पर्वतेन ॥ अच्युता । चित् । वीलिता । सुऽओज: । रुज: । वि । दृह्ला । धृषता । विरप्शिन् ॥३६.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 36; मन्त्र » 6
भाषार्थ -
(মনোজুবা) মনের মধ্যে প্রেরণা প্রদানকারী (অয়া মায়যা) এই প্রজ্ঞাময়ী বেদবাণী দ্বারা, (ত্যম্) সেই প্রজাদের (বাবৃধানম্) বৃদ্ধি করে, তথা (পর্বতেন) পর্বতের সদৃশ সুদৃঢ় (স্বতবঃ) নিজ বল দ্বারা সম্পন্ন পরমেশ্বরের (পৃছন্তী, মন্ত্র ৫) সম্বন্ধে প্রশ্ন করে বেদবাণী বলে, (স্বোজঃ) হে নিজ তেজযুক্ত! (বিরপ্শিন্) হে মহান্! আপনি (ধৃষতা) নিজের পরাভবকারী পরাক্রম দ্বারা, (অচ্যুতা) অচ্যুত (দৃল়্হা চিৎ) সুদৃঢ় লোক-লোকান্তরকেও, (বীল়িতা) কম্পিত করেছেন, এবং (বিরুজঃ) সেগুলোকে মগ্ন করেছেন [মহা প্রলয়ে।]
- [মায়া=প্রজ্ঞা (নিঘং০ ৩.৯)। তবঃ=বল (নিঘং০ ২.৯)। বীলিতা=বি+ইর্ (গতৌ; কম্পতে)+ইট্+ক্ত।]
इस भाष्य को एडिट करें