अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 36/ मन्त्र 7
तं वो॑ धि॒या नव्य॑स्या॒ शवि॑ष्ठं प्र॒त्नं प्र॑त्न॒वत्प॑रितंस॒यध्यै॑। स नो॑ वक्षदनिमा॒नः सु॒वह्मेन्द्रो॒ विश्वा॒न्यति॑ दु॒र्गहा॑णि ॥
स्वर सहित पद पाठतम् । व॒: । धि॒या । नव्य॑स्या । शवि॑ष्ठम् । प्र॒त्नम् । प्र॒त्न॒ऽवत् । प॒रि॒ऽतं॒स॒यध्यै॑ ॥ स: । न॒: । व॒क्ष॒त् । अ॒नि॒ऽमा॒न: । सु॒ऽवह्न्या॑ । इन्द्र॑: । विश्वा॑नि । अति॑ । दु॒:ऽगहा॑नि ॥३६.७॥
स्वर रहित मन्त्र
तं वो धिया नव्यस्या शविष्ठं प्रत्नं प्रत्नवत्परितंसयध्यै। स नो वक्षदनिमानः सुवह्मेन्द्रो विश्वान्यति दुर्गहाणि ॥
स्वर रहित पद पाठतम् । व: । धिया । नव्यस्या । शविष्ठम् । प्रत्नम् । प्रत्नऽवत् । परिऽतंसयध्यै ॥ स: । न: । वक्षत् । अनिऽमान: । सुऽवह्न्या । इन्द्र: । विश्वानि । अति । दु:ऽगहानि ॥३६.७॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 36; मन्त्र » 7
भाषार्थ -
হে নবীন উপাসকগণ! (বঃ) তোমাদের জ্ঞানের জন্য আমরা গুরুজন, (প্রত্নবৎ) অনাদিকাল পরম্পরা দ্বারা প্রাপ্ত ঋষিদের সদৃশ, (নব্যস্যা ধিয়া) সদা নবীন প্রজ্ঞাময়ী বেদবাণী দ্বারা (শবিষ্ঠম্) মহাবলশালী (প্রত্নম্) অনাদি (তম্) সেই পরমেশ্বরকে (পরিতংসয়ধ্যৈ) উনার বিভূতি-সমূহের বর্ণনা দ্বারা বিভূষিত করি। (সঃ) সেই (অনিমানঃ) অপরিমেয়/পরিমাণরহিত, (সুব্রহ্ম) শ্রেষ্ঠ ব্রহ্ম (ইন্দ্রঃ) পরমেশ্বর, (নঃ) আমাদের (বিশ্বানি) সব (অতি দুর্গহাণি) অতি দুরবগাহ্য, অতি দুর্গম অর্থাৎ অতিগভীর বৈদিক রহস্য (আ বক্ষৎ) প্রাপ্ত করায়/করান।