English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 96/ मन्त्र 3
य उ॑श॒ता मन॑सा॒ सोम॑मस्मै सर्वहृ॒दा दे॒वका॑मः सु॒नोति॑। न गा इन्द्र॒स्तस्य॒ परा॑ ददाति प्रश॒स्तमिच्चारु॑मस्मै कृणोति ॥
स्वर सहित पद पाठय: । उ॒श॒ता । मन॑सा । सोम॑म् । अ॒स्मै॒ । स॒र्व॒ऽहृ॒दा । दे॒वका॑म: । सु॒नोति॑ ॥ न । गा: । इन्द्र॑: । तस्य॑ । परा॑ । द॒दा॒ति॒ । प्र॒ऽश॒स्तम् । इत् । चारु॑म् । अ॒स्मै॒ । कृ॒णो॒ति॒ ॥९६.३॥
स्वर रहित मन्त्र
य उशता मनसा सोममस्मै सर्वहृदा देवकामः सुनोति। न गा इन्द्रस्तस्य परा ददाति प्रशस्तमिच्चारुमस्मै कृणोति ॥
स्वर रहित पद पाठय: । उशता । मनसा । सोमम् । अस्मै । सर्वऽहृदा । देवकाम: । सुनोति ॥ न । गा: । इन्द्र: । तस्य । परा । ददाति । प्रऽशस्तम् । इत् । चारुम् । अस्मै । कृणोति ॥९६.३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 96; मन्त्र » 3
भाषार्थ -
(দেবকামঃ) পরমেশ্বর-দেব-এর প্রাপ্তির কামনাকারী (যঃ) যে ব্যক্তি, (উশতা মনসা) উৎকট-অভিলাষী মন থেকে, তথা (সর্বহৃদা) নিজের সকল হার্দিক-ভাবনা থেকে, (অস্মৈ) এই পরমেশ্বরের জন্য (সোমম্) ভক্তিরস (সুনোতি) অর্পণ করে , (ইন্দ্রঃ) পরমেশ্বর (তস্য) তাঁর (গাঃ) প্রার্থনা-বাণীর (ন পরাদদাতি) তিরস্কার করেন না, অপিতু (অস্মৈ) এই উপাসকের জন্য, (ইৎ) অবশ্যই (চারুম্) রুচিকর এবং (প্রশস্তম্) প্রশংসনীয় ফল, (কৃণোতি) প্রদান করে।