टिप्पणीः - ६–रुद्र। अ० १।१९।३। रुत्+र। रु गतौ, वधे–क्विप्, तुक् आगमः। रवते गच्छति जानाति येनेति रुत्, ज्ञानम्। रा दाने–क। यद्वा। मत्वर्थे र प्रत्ययः। ज्ञानदाता ज्ञानवान् वा रुद्रः। यद्वा। रवते। हिनस्तीति रुत्, दुःखम्। रुत् रवते नाशयतीति रुत्+रु वधे–ड। दुःखनाशको रुद्रः। तत्संबुद्धौ। जलाषभेषज। जनी–ड+लष इच्छायाम्–घञ्। जैः जातैः लष्यते, इति जलाषम्। ततो भिषज् चिकित्सायां सुखने–अच्। जलाषं भेषजं च सुखनाम–निघ० ३।६। जलाषं सुखकरं भेषजं यस्य। हे सुखप्रदौषधयुक्त। नीलशिखण्ड। स्फायितञ्चिवञ्चि०। उ० २।१३। इति णीञ् प्रापणे, रक्। रस्य लः। नीयते प्राप्यते इति नीलः, निधिभेदः। संख्याविशेषो वा। यद्वा। नि+इल गतौ–क। नीलः–नीडः निवासः। अण्डन् कृसृभृवृञः। उ० १।१२९। इति शिखि गतौ–अण्डन्, स च कित्। नीलानां निधीनां निवासानां वा शिखण्डः प्राप्तिर्यस्मात् नीलशिखण्डः। हे निधीनां निवासानां वा प्रापक ! कर्मकृत्। कर्म+कृञ्–क्विप्, तुक् च। कर्माणि कृत्यानि करोतीति सः। हे कृत्यकुशल ! अन्यद् गतम् ॥

इस भाष्य को एडिट करें