अथर्ववेद - काण्ड 2/ सूक्त 5/ मन्त्र 2
सूक्त - भृगुराथर्वणः
देवता - इन्द्रः
छन्दः - विराडुपरिष्टाद्बृहती
सूक्तम् - इन्द्रशौर्य सूक्त
इन्द्र॑ ज॒ठरं॑ न॒व्यो न पृ॒णस्व॒ मधो॑र्दि॒वो न। अ॒स्य सु॒तस्य॒ स्व॑१र्णोप॑ त्वा॒ मदाः॑ सु॒वाचो॑ अगुः ॥
स्वर सहित पद पाठइन्द्र॑ । ज॒ठर॑म् । न॒व्य: । न । पृ॒णस्व॑ । मधो॑: । दि॒व: । न । अ॒स्य । सु॒तस्य॑ स्व॑᳡: । न : । उप॑ । त्वा॒ । मदा॑: । सु॒ऽवाच॑: । अ॒गु॒: ॥५.२॥
स्वर रहित मन्त्र
इन्द्र जठरं नव्यो न पृणस्व मधोर्दिवो न। अस्य सुतस्य स्व१र्णोप त्वा मदाः सुवाचो अगुः ॥
स्वर रहित पद पाठइन्द्र । जठरम् । नव्य: । न । पृणस्व । मधो: । दिव: । न । अस्य । सुतस्य स्व: । न : । उप । त्वा । मदा: । सुऽवाच: । अगु: ॥५.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 2; सूक्त » 5; मन्त्र » 2
पदार्थ -
(ইন্দ্র) হে রাজন! (নব্যঃ) নবীনের (ন) সমান (দিবঃ) অত্যানন্দের (ন) সমান (মধোঃ) মধুর রস দ্বারা (জঠরং) উদরকে (পৃণস্ব) তৃপ্ত কর । (অস্য) এই (সুতস্য) তত্তের (সুবাচঃ) সুন্দর বাণীযুক্ত (মদাঃ) হর্ষ (স্বঃ) আনন্দ (ন) যেন (ত্বা) তোমার নিকট (উপঅগুঃ) উপস্থিত হইয়াছে।।
भावार्थ - হে রাজন! তৃষিতের ন্যায় অত্যানন্দ তুল্য মধুর রস দ্বারা তোমার উদরকে তৃপ্ত কর। এই সার তত্ত্বের মনোহর বাণী, আনন্দ ও হর্ষ যেন তুমি প্রাপ্ত হও।।
मन्त्र (बांग्ला) - ইন্দ্র জঠংর নব্যো ন পূণস্ব মধোৰ্দিবো ন। অস্য সুতস্য স্ব১র্ণোপ ত্বা মদাঃ সুবাচো অগুঃ ৷
ऋषि | देवता | छन्द - ভৃগুরাথবর্ণঃ। ইন্দ্রঃ। বিরাডুপরিষ্টাদ্ বৃহতী
इस भाष्य को एडिट करें