अथर्ववेद - काण्ड 4/ सूक्त 6/ मन्त्र 6
अ॑र॒सस्त॑ इषो श॒ल्योऽथो॑ ते अर॒सं वि॒षम्। उ॒तार॒सस्य॑ वृ॒क्षस्य॒ धनु॑ष्टे अरसार॒सम् ॥
स्वर सहित पद पाठअ॒र॒स: । ते॒ । इ॒षो॒ इति॑ । श॒ल्य: । अथो॒ इति॑ । ते॒ । अ॒र॒सम् । वि॒षम् । उ॒त । अ॒र॒सस्य॑ । वृ॒क्षस्य॑ । धनु॑: । ते॒ । अ॒र॒स॒ । अ॒र॒सम् ॥६.६॥
स्वर रहित मन्त्र
अरसस्त इषो शल्योऽथो ते अरसं विषम्। उतारसस्य वृक्षस्य धनुष्टे अरसारसम् ॥
स्वर रहित पद पाठअरस: । ते । इषो इति । शल्य: । अथो इति । ते । अरसम् । विषम् । उत । अरसस्य । वृक्षस्य । धनु: । ते । अरस । अरसम् ॥६.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 4; सूक्त » 6; मन्त्र » 6
विषय - को शल्य, इषु व धनुष की अरसता
पदार्थ -
१. हे (इषो) = बाण! (ते) = तेरा (शल्यः) = विषदग्ध अयोमय अग्रभाग (अरस:) = निर्विष हो जाए (अथो) = और तब हे बाण! (ते) = तेरा (विषम्) = विष (अरसम्) = निर्वीर्य-प्रभावशून्य हो जाए। २. (उत) = और (अरसस्य) = नि:सार (वृक्षस्य) = वृक्ष का बना हुआ (ते) = तेरा (धनु:) = धनुष (अरसारसम्) = अतिशयेन नौरस व निवार्य हो जाए।
भावार्थ -
धनुषबाण व बाण का अग्रभाग सभी विष-प्रभावों से रहित हो जाएँ।
इस भाष्य को एडिट करें