English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 77/ मन्त्र 2
अव॑ स्य शू॒राध्व॑नो॒ नान्ते॒ऽस्मिन्नो॑ अ॒द्य सव॑ने म॒न्दध्यै॑। शंसा॑त्यु॒क्थमु॒शने॑व वे॒धाश्चि॑कि॒तुषे॑ असु॒र्याय॒ मन्म॑ ॥
स्वर सहित पद पाठअव॑ । स्य॒ । शू॒र॒ । अध्व॑न: । न । अन्ते॑ । अ॒स्मिन् । न॒: । अ॒द्य । सव॑ने । म॒न्दध्यै॑ ॥ शंसा॑ति । उ॒क्थम् । उ॒शना॑ऽइव । वे॒धा: । चि॒कि॒तुषे॑ । अ॒सु॒र्या॑य । मन्म॑ ॥७७.२॥
स्वर रहित मन्त्र
अव स्य शूराध्वनो नान्तेऽस्मिन्नो अद्य सवने मन्दध्यै। शंसात्युक्थमुशनेव वेधाश्चिकितुषे असुर्याय मन्म ॥
स्वर रहित पद पाठअव । स्य । शूर । अध्वन: । न । अन्ते । अस्मिन् । न: । अद्य । सवने । मन्दध्यै ॥ शंसाति । उक्थम् । उशनाऽइव । वेधा: । चिकितुषे । असुर्याय । मन्म ॥७७.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 77; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(शूर) हे विक्रमशील! (अद्य) आज, (अस्मिन् सवने) इस भक्तियज्ञ में (नः मन्दध्यै) हमारी प्रसन्नता के निमित्त, (न) मानो (अध्वनः) आज के भक्तिमार्ग के (अन्ते) अन्त में, (अव स्य) आप हमारी अविद्याग्रन्थि को ढीला कर दीजिए। (वेधाः) जिसने कामादि शत्रुओं को बींध डाला है ऐसा उपासक, (इव) मानो, (उशना) आपकी प्राप्ति की उग्र अभिलाषावाला है, वह (चिकितुषे) सर्वज्ञ और (असुर्याय) प्राणियों के प्राणस्वरूप आप के लिए, (मन्म) मननयी (उक्थम्) उक्तियों का (शंसति) कथन कर रहा है। [उशना=वष्टेः कान्तिकर्मणः।]