अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 105/ मन्त्र 2
अनु॑ ते॒ शुष्मं॑ तु॒रय॑न्तमीयतुः क्षो॒णी शिशुं॒ न मा॒तरा॑। विश्वा॑स्ते॒ स्पृधः॑ श्नथयन्त म॒न्यवे॑ वृ॒त्रं यदि॑न्द्र॒ तूर्व॑सि ॥
स्वर सहित पद पाठअनु॑ । ते॒ । शुष्म॑म् । तु॒रय॑न्तम् । ई॒य॒तु॒: । क्षो॒णी इति॑ । शिशु॑म् । न । मा॒तरा॑ ॥ विश्वा॑: । ते॒ । स्पृध॑: । श्न॒थ॒य॒न्त॒ । म॒न्यवे॑ । वृ॒त्रम् । यत् । इ॒न्द्र॒ । तूर्व॑सि ॥१०५.२॥
स्वर रहित मन्त्र
अनु ते शुष्मं तुरयन्तमीयतुः क्षोणी शिशुं न मातरा। विश्वास्ते स्पृधः श्नथयन्त मन्यवे वृत्रं यदिन्द्र तूर्वसि ॥
स्वर रहित पद पाठअनु । ते । शुष्मम् । तुरयन्तम् । ईयतु: । क्षोणी इति । शिशुम् । न । मातरा ॥ विश्वा: । ते । स्पृध: । श्नथयन्त । मन्यवे । वृत्रम् । यत् । इन्द्र । तूर्वसि ॥१०५.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 105; मन्त्र » 2
मन्त्र विषय - পরমেশ্বরগুণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(ইন্দ্র) হে ইন্দ্র! [পরম্ ঐশ্বর্যবান্ পরমেশ্বর] (ক্ষোণী) দ্যাবাপৃথিবী (তে) তোমার (তুরয়ন্তম্) বেগবান (শুষ্মম্ অনু) শত্রুশোষক বলের অনুসরণে (ঈয়তুঃ) চলে, (ন) যেমন (মাতরা) মাতা-পিতা উভয়ই (শিশুম্) সন্তানের [পেছনে প্রীতিপূর্বক গমন করে]। (তে) তোমার (মন্যবে) ক্রোধে (বিশ্বাঃ) সমস্ত (স্পৃধঃ) প্রতিদ্বন্দ্বী শত্রুসেনা (শ্নথয়ন্ত) নিহত হয়/হয়েছে, (যৎ) যখন তুমি (বৃত্রম্) শত্রুদের (তূর্বসি) বধ করো॥২॥
भावार्थ - মাতা-পিতা যেমন আশা ত্যাগ করে সন্তানদের প্রীতি করে, তেমনই সর্বশক্তিমান, সর্বনিয়ন্তা পরমাত্মাকে পরম ভক্তি করে মানুষ শত্রুদের বধ করুক ॥২॥
इस भाष्य को एडिट करें