अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 36/ मन्त्र 6
अ॒या ह॒ त्यं मा॒यया॑ वावृधा॒नं म॑नो॒जुवा॑ स्वतवः॒ पर्व॑तेन। अच्यु॑ता चिद्वीडि॒ता स्वो॑जो रु॒जो वि दृ॒ढा धृ॑ष॒ता वि॑रप्शिन् ॥
स्वर सहित पद पाठअ॒या । ह॒ । त्यम् । मा॒यया॑ । व॒वृ॒धा॒नम् । म॒न॒:ऽजुवा॑ । स्व॒ऽत॒व॒: । पर्व॑तेन ॥ अच्यु॑ता । चि॒त् । वी॒लि॒ता । सु॒ऽओ॒ज॒: । रु॒ज: । वि । दृ॒ह्ला । धृ॒ष॒ता । वि॒र॒प्शि॒न् ॥३६.६॥
स्वर रहित मन्त्र
अया ह त्यं मायया वावृधानं मनोजुवा स्वतवः पर्वतेन। अच्युता चिद्वीडिता स्वोजो रुजो वि दृढा धृषता विरप्शिन् ॥
स्वर रहित पद पाठअया । ह । त्यम् । मायया । ववृधानम् । मन:ऽजुवा । स्वऽतव: । पर्वतेन ॥ अच्युता । चित् । वीलिता । सुऽओज: । रुज: । वि । दृह्ला । धृषता । विरप्शिन् ॥३६.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 36; मन्त्र » 6
मन्त्र विषय - মনুষ্যকর্তব্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
(স্বতবঃ) হে নিজস্ব শক্তিযুক্ত ! (স্বোজঃ) হে পরাক্রমী/পরাক্রমশালী ! (বিরপ্শিন্) হে মহাগুণী পুরুষ! (অয়া) এই (হ) ই (মায়যা) [নিজের] বুদ্ধি ও (মনোজুবা) মন সমান বেগের সাথে (পর্বতেন) পহাড় [তুল্য দৃঢ় অস্ত্র] দ্বারা এবং (ধৃষতা) ধৃষ্টতা/প্রগল্ভতা দ্বারা (ত্যম্) সেই (বাবৃধানম্) বর্ধমান [শত্রুকে] এবং (অচ্যুতা) অচ্যুত, ও (বীডিতা) স্থির এবং (দৃঢা) দৃঢ় [পদার্থসমূহকে] (চিৎ) ও (বি রুজঃ) তুমি চূর্ণ বিচূর্ণ করেছো ॥৬॥
भावार्थ - যে স্ত্রী পুরুষ বড় বড় বিঘ্ন এবং কষ্টসমূহ সহ্য করতে পারে, তাঁরাই গৃহস্থাশ্রমআদি বড় বড় কর্ম সম্পাদন করতে পারে ॥৬॥
इस भाष्य को एडिट करें