English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 60/ मन्त्र 4
ए॒वा ह्य॑स्य सू॒नृता॑ विर॒प्शी गोम॑ती म॒ही। प॒क्वा शाखा॒ न दा॒शुषे॑ ॥
स्वर सहित पद पाठए॒व । हि । अ॒स्य॒ । सू॒नृता॑ । वि॒ऽर॒प्शी । गोऽम॑ती । म॒ही ॥ प॒क्वा । शाखा॑ । न । दा॒शुषे॑ ॥६०.४॥
स्वर रहित मन्त्र
एवा ह्यस्य सूनृता विरप्शी गोमती मही। पक्वा शाखा न दाशुषे ॥
स्वर रहित पद पाठएव । हि । अस्य । सूनृता । विऽरप्शी । गोऽमती । मही ॥ पक्वा । शाखा । न । दाशुषे ॥६०.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 60; मन्त्र » 4
मन्त्र विषय - মনুষ্যকর্তব্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
(অস্য) তাঁর [সভাপতির] (সূনৃতা) অন্নযুক্ত ক্রিয়া (এব) নিশ্চিতরূপে (হি) ই (বিরপ্শী) স্পষ্ট বাণীযুক্ত, (গোমতী) শ্রেষ্ঠ দৃষ্টিযুক্ত, (মহী) সৎকারযোগ্য, (পক্বা) পরিপক্ব [ফল-ফুলযুক্ত] (শাখা ন) শাখার সমান (দাশুষে) আত্মদানী পুরুষের জন্য [হোক] ॥৪॥
भावार्थ - রাজা আদি সভাপতি দূরদর্শী সম্পন্ন হয়ে অন্নাদি পদার্থ দ্বারা হিতৈষী সুপাত্রদের সৎকার করে সুখী করুক, যেরূপে ফল-ফুলযুক্ত বৃক্ষ আনন্দ প্রদান করে॥৪॥ মন্ত্র ৪-৬ ঋগ্বেদে আছে-১।৮।৮-১০। এবং আছে, ২০।৭১।৪-৬ ॥
इस भाष्य को एडिट करें