अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 68/ मन्त्र 6
उ॒त नः॑ सु॒भगाँ॑ अ॒रिर्वो॒चेयु॑र्दस्म कृ॒ष्टयः॑। स्यामेदिन्द्र॑स्य॒ शर्म॑णि ॥
स्वर सहित पद पाठउ॒त । न॒: । सु॒ऽभगा॑न् । अ॒रि: । वो॒चेयु॑: । द॒स्म॒ । कृ॒ष्टय॑: ॥ स्याम॑: । इत् । इन्द्र॑स्य । शर्म॑णि ॥६८.६॥
स्वर रहित मन्त्र
उत नः सुभगाँ अरिर्वोचेयुर्दस्म कृष्टयः। स्यामेदिन्द्रस्य शर्मणि ॥
स्वर रहित पद पाठउत । न: । सुऽभगान् । अरि: । वोचेयु: । दस्म । कृष्टय: ॥ स्याम: । इत् । इन्द्रस्य । शर्मणि ॥६८.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 68; मन्त्र » 6
मन्त्र विषय - মনুষ্যকর্তব্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
(দস্ম) হে দর্শনীয় ! [পরমাত্মা] (অরিঃ=অরয়ঃ) প্রেরণকারী [বা শত্রু] (কৃষ্টয়ঃ) মনুষ্য (উত) ও (নঃ) আমাদের (সুভগান্) পরম ঐশ্বর্যশালী (বোচেয়ুঃ) বললেও, (ইন্দ্রস্য) ইন্দ্রের [পরম ঐশ্বর্যশালী পরমাত্মার] (ইৎ) ই (শর্মণি) শরণে (স্যাম) আমরা থাকি ॥৬।।
भावार्थ - মনুষ্য যতই বিরাট খ্যাতি সম্পন্ন হোক অথবা বড়-বড় লোক তথা শত্রুরাও তাঁকে যতই বড়ো বলুক না কেন, তবুও সে সকল অভিমান পরিত্যাগ করে পরমেশ্বরের শরণে থেকে উন্নতি সাধন করে/করুক ॥৬॥
इस भाष्य को एडिट करें