English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 73/ मन्त्र 2
सूक्त - वसिष्ठः
देवता - इन्द्रः
छन्दः - त्रिपदा विराडनुष्टुप्
सूक्तम् - सूक्त-७३
नू चि॒न्नु ते॒ मन्य॑मानस्य द॒स्मोद॑श्नुवन्ति महि॒मान॑मुग्र। न वी॒र्यमिन्द्र ते॒ न राधः॑ ॥
स्वर सहित पद पाठनु । चि॒त् । नु । ते॒ । मन्य॑मानस्य । द॒स्म॒ । उत् । अ॒श्नु॒व॒न्ति॒ । म॒हि॒मान॑म् । उ॒ग्र॒ । न । वी॒र्य॑म् । इ॒न्द्र॒ । ते॒ । न । राध॑: ॥७३.२॥
स्वर रहित मन्त्र
नू चिन्नु ते मन्यमानस्य दस्मोदश्नुवन्ति महिमानमुग्र। न वीर्यमिन्द्र ते न राधः ॥
स्वर रहित पद पाठनु । चित् । नु । ते । मन्यमानस्य । दस्म । उत् । अश्नुवन्ति । महिमानम् । उग्र । न । वीर्यम् । इन्द्र । ते । न । राध: ॥७३.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 73; मन्त्र » 2
मन्त्र विषय - সেনাপতিলক্ষণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(দস্ম) হে দর্শনীয় ! (উগ্র) হে তেজস্বী (ইন্দ্র) ইন্দ্র ! [রাজন্] (মন্যমানস্য তে) মহাজ্ঞানী তোমার (ন) না তো (মহিমানম্) মহিমাকে আর (ন) না (তে) তোমার (বীর্যম্) পরাক্রম ও (রাধঃ) ধনকে তাঁরা [অন্য পুরুষেরা] (নু চিৎ) কখনো (নু) কোনো প্রকারে (উৎ) অধিকতা (অশ্নুবন্তি) প্রাপ্ত হয় ॥২॥
भावार्थ - যে মনুষ্য মহিমা এবং বিদ্যা আদি শুভ গুণ, পরাক্রম ও ধনে অধিকতা প্রাপ্ত হয়, তিনি সভাপতি, রাজা হন ॥২॥
इस भाष्य को एडिट करें