English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 77/ मन्त्र 2
अव॑ स्य शू॒राध्व॑नो॒ नान्ते॒ऽस्मिन्नो॑ अ॒द्य सव॑ने म॒न्दध्यै॑। शंसा॑त्यु॒क्थमु॒शने॑व वे॒धाश्चि॑कि॒तुषे॑ असु॒र्याय॒ मन्म॑ ॥
स्वर सहित पद पाठअव॑ । स्य॒ । शू॒र॒ । अध्व॑न: । न । अन्ते॑ । अ॒स्मिन् । न॒: । अ॒द्य । सव॑ने । म॒न्दध्यै॑ ॥ शंसा॑ति । उ॒क्थम् । उ॒शना॑ऽइव । वे॒धा: । चि॒कि॒तुषे॑ । अ॒सु॒र्या॑य । मन्म॑ ॥७७.२॥
स्वर रहित मन्त्र
अव स्य शूराध्वनो नान्तेऽस्मिन्नो अद्य सवने मन्दध्यै। शंसात्युक्थमुशनेव वेधाश्चिकितुषे असुर्याय मन्म ॥
स्वर रहित पद पाठअव । स्य । शूर । अध्वन: । न । अन्ते । अस्मिन् । न: । अद्य । सवने । मन्दध्यै ॥ शंसाति । उक्थम् । उशनाऽइव । वेधा: । चिकितुषे । असुर्याय । मन्म ॥७७.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 77; मन्त्र » 2
मन्त्र विषय - রাজধর্মোপদেশঃ
भाषार्थ -
(শূর) হে বীর ! (অদ্য) এখানে (অস্মিন্) এই (অন্তে) সমীপস্থ (সবনে) ঐশ্বর্যে (মন্দধ্যৈ) আনন্দ করার জন্য (নঃ) আমাদের (অধ্বনঃ) মার্গ সমূহকে (ন) না (অব স্য) বিনষ্ট করো। (উশনা ইব) প্রার্থিত পুরুষের সমান (বেধাঃ) বুদ্ধিমান্ পুরুষ (চিকিতুষে) জ্ঞানবান্ (অসুর্যায়) প্রাণীদের হিতের জন্য (উক্থম্) কথনযোগ্য কর্ম এবং (মন্ম) মননযোগ্য জ্ঞান (শংসাতি) বিবৃতি করুক॥২॥
भावार्थ - রাজা এমন উপায় করুক যাতে সকল মনুষ্য স্বতন্ত্র হয়ে সংসারের সকল পদার্থসমূহ দ্বারা উন্নতি করে এবং বিদ্বানগণ একত্রে প্রাণীসমূহের হিতের জন্য বিচার করে॥২॥
इस भाष्य को एडिट करें