English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 87/ मन्त्र 2
यद्द॑धि॒षे प्र॒दिवि॒ चार्वन्नं॑ दि॒वेदि॑वे पी॒तिमिद॑स्य वक्षि। उ॒त हृ॒दोत मन॑सा जुषा॒ण उ॒शन्नि॑न्द्र॒ प्रस्थि॑तान्पाहि॒ सोमा॑न् ॥
स्वर सहित पद पाठयत् । द॒धि॒षे । प्र॒ऽदिवि॑ । चारु॑ । अन्न॑म् । दि॒वेऽदि॑वे । पी॒तिम् । इत् । अ॒स्य॒ । व॒क्षि॒ ॥ उ॒त । हृ॒दा । उ॒त । मन॑सा । जु॒षा॒ण: । उ॒शन् । इ॒न्द्र॒ । प्रऽथि॑तान् । पा॒हि॒ । सोमा॑न् ॥८७.२॥
स्वर रहित मन्त्र
यद्दधिषे प्रदिवि चार्वन्नं दिवेदिवे पीतिमिदस्य वक्षि। उत हृदोत मनसा जुषाण उशन्निन्द्र प्रस्थितान्पाहि सोमान् ॥
स्वर रहित पद पाठयत् । दधिषे । प्रऽदिवि । चारु । अन्नम् । दिवेऽदिवे । पीतिम् । इत् । अस्य । वक्षि ॥ उत । हृदा । उत । मनसा । जुषाण: । उशन् । इन्द्र । प्रऽथितान् । पाहि । सोमान् ॥८७.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 87; मन्त्र » 2
मन्त्र विषय - পুরুষার্থিলক্ষণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(ইন্দ্র) হে ইন্দ্র ! [মহান ঐশ্বর্যবান্ পুরুষ] (যৎ) যে (চারু) উত্তম (অন্নম্) অন্ন (প্রদিবি) পূর্বকালে/ গতসময়ে (দধিষে) তুমি ধারণ করেছিলে, (অস্য) সেই অন্নের (পীতিম্) পান বা ভোগকে (দিবেদিবে) প্রত্যহ (ইৎ) অবশ্যই (বক্ষি) তুমি উপদেশ করো/ দান করো, (উত) এবং (হৃদা) হৃদয় (উত) ও (মনসা) মনন দ্বারা (প্রস্থিতান্) উপস্থিত/বিদ্যমান (সোমান্) ঐশ্বর্যযুক্ত পদার্থকে (জুষাণঃ) সেবন এবং (উশন্) কামনা পূর্বক তুমি (পাহি) সংরক্ষণ করো/সুরক্ষিত করো ॥২॥
भावार्थ - মনুষ্য উত্তম জ্ঞান ও পদার্থ প্রাপ্ত করে সকলের সুখের জন্য প্রয়াস করুক ॥২॥
इस भाष्य को एडिट करें