अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 12/ मन्त्र 5
सूक्त - ब्रह्मा
देवता - शाला, वास्तोष्पतिः
छन्दः - त्रिष्टुप्
सूक्तम् - शालनिर्माण सूक्त
मान॑स्य पत्नि शर॒णा स्यो॒ना दे॒वी दे॒वेभि॒र्निमि॑ता॒स्यग्रे॑। तृणं॒ वसा॑ना सु॒मना॑ अस॒स्त्वमथा॒स्मभ्यं॑ स॒हवी॑रं र॒यिं दाः॑ ॥
स्वर सहित पद पाठमान॑स्य । प॒त्नि॒ । श॒र॒णा । स्यो॒ना । दे॒वी । दे॒वेभि॑: । निऽमि॑ता । अ॒सि॒ । अग्रे॑ । तृण॑म् । वसा॑ना । सु॒ऽमना॑: । अ॒स॒: । त्वम् । अथ॑ । अ॒स्मभ्य॑म् । स॒हऽवी॑रम् । र॒यिम् । दा॒: ॥१२.५॥
स्वर रहित मन्त्र
मानस्य पत्नि शरणा स्योना देवी देवेभिर्निमितास्यग्रे। तृणं वसाना सुमना असस्त्वमथास्मभ्यं सहवीरं रयिं दाः ॥
स्वर रहित पद पाठमानस्य । पत्नि । शरणा । स्योना । देवी । देवेभि: । निऽमिता । असि । अग्रे । तृणम् । वसाना । सुऽमना: । अस: । त्वम् । अथ । अस्मभ्यम् । सहऽवीरम् । रयिम् । दा: ॥१२.५॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 12; मन्त्र » 5
मन्त्र विषय - নবশালানির্মাণং প্রবেশশ্চঃ
भाषार्थ -
(মানস্য) হে মান অর্থাৎ প্রতিষ্ঠার (পত্নি) পালয়িত্রী, (শরণা) শরণ/আশ্রয়দাত্রী, (স্যোনা) সুখদায়িনী, (দেবী) দ্যোতমান তুমি (দেবেভিঃ=০−বৈঃ) দেবগণ [বিশ্বকর্মা পুরুষ] দ্বারা (নিমিতা) নির্মিত/দৃঢ়কৃত হয়ে (অগ্রে) আমাদের সম্মুখে (অসি) বর্তমান। (তৃণম্) ঘাস (বসানা) পরিধান করে/আচ্ছাদিত হয়ে (ত্বম্) তুমি (সুমনাঃ) প্রসন্ন মনযুক্ত (অসঃ) হও, (অথ) এবং (অস্মভ্যম্) আমাদের (সহবীরম্) বীর পুরুষদের সহিত (রয়িম্) ধন-সম্পদ (দাঃ) প্রদান করো ॥৫॥
भावार्थ - সকল মনুষ্য গৃহনির্মাণ বিদ্যায় কুশল পুরুষদের থেকে সম্মতি নিয়ে বাইরে ও ভিতর থেকে মনোরম ঘর নির্মাণ করুক, যাতে সংসারে সম্মান হয় এবং সকল গৃহস্থ সুস্থ, বীর, উদ্যোগী হয়ে ধনবান্ হয ॥৫॥ ‘অথাস্মভ্যং সহবীরং রয়িং দাঃ’ এই পাদ অ০ ২।৬।৫। এ আছে ॥
इस भाष्य को एडिट करें