English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 68/ मन्त्र 7
एमाशुमा॒शवे॑ भर यज्ञ॒श्रियं॑ नृ॒माद॑नम्। प॑त॒यन्म॑न्द॒यत्स॑खम् ॥
स्वर सहित पद पाठआ । ई॒म् । आ॒शुम् । आ॒शवे॑ । भ॒र॒ । य॒ज्ञ॒ऽश्रि॑य॑म् । नृ॒ऽमाद॑नम् ॥ प॒त॒यत् । म॒न्द॒यत्ऽस॑ख्यम् ॥६८.७॥
स्वर रहित मन्त्र
एमाशुमाशवे भर यज्ञश्रियं नृमादनम्। पतयन्मन्दयत्सखम् ॥
स्वर रहित पद पाठआ । ईम् । आशुम् । आशवे । भर । यज्ञऽश्रियम् । नृऽमादनम् ॥ पतयत् । मन्दयत्ऽसख्यम् ॥६८.७॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 68; मन्त्र » 7
भाषार्थ -
হে উপাসক! (আশুম্) সর্বত্র ব্যাপ্ত, (যজ্ঞশ্রিয়ম্) উপাসনাযজ্ঞের একমাত্র শ্রী, (নৃমাদনম্) নর-নারীদের হর্ষ-উল্লাসের দাতা, (পতয়ৎ মন্দয়ৎ সখম্) যিনি এঁদের সাথে সখিভাব রাখেন, তাঁদের আধ্যাত্মিক সম্পত্তি দ্বারা সম্পত্তিশালী যিনি করেন, তথা তাঁদের তৃপ্ত এবং আনন্দিতকারী/আনন্দদায়ক (ঈম্) এই পরমেশ্বরকে, (আশবে) শীঘ্র সফল হওয়ার জন্য, (আ ভর) নিজের দিকে নত করো। [আভর=আহর।]