टिप्पणीः - ६−(उक्षान्नाय) श्वन्नुक्षन्पूषन्०। उ० १।१५९। इति उक्ष सेचने, वृद्धौ च-कनिन्। उक्षा महन्नाम-निघ० ३।३। उक्षण उक्षतेर्वृद्धिकर्मणः। निरु० १२।९। कॄवृजॄसिद्रुपन्यनि०। उ० ३।१०। इति अन प्राणने-न। इति अन्नम्। उक्षभ्यो महद्भ्यः प्रबलेभ्योऽन्नं यस्मात् तस्मै। प्रबलानां भोजनदात्रे। (वशान्नाय) वशिरण्योरुपसंख्यानम्। वा० पा० ३।३।५८। इति वश स्पृहायाम्-अप्, टाप्। वशाभ्यो वशीभूताभ्यः प्रजाभ्योऽन्नं यस्मात् तस्मै। निर्बलप्रजानां भोजनदात्रे। (सोमपृष्ठाय) तिथपृष्ठगूथयूथप्रोथाः। उ० २।१२। इति पृषु सेचने-थक्। अमृतसेचकाय। (वेधसे) अ० ११।१। विधात्रे। विधानकर्त्रे (वेश्वानरज्येष्ठेभ्यः) वैश्वानर इति व्याख्यातम्-अ० १।१०।४। विश्वनरहितः परमेश्वरो ज्येष्ठो वृद्धः प्रधानो येषां तेभ्यः। अन्यद् गतम् ॥

इस भाष्य को एडिट करें