English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 37/ मन्त्र 9
स॒द्यश्चि॒न्नु ते॑ मघवन्न॒भिष्टौ॒ नरः॑ शंसन्त्युक्थ॒शास॑ उ॒क्था। ये ते॒ हवे॑भि॒र्वि प॒णीँरदा॑शन्न॒स्मान्वृ॑णीष्व॒ युज्या॑य॒ तस्मै॑ ॥
स्वर सहित पद पाठस॒द्य: । चि॒त् । नु । ते॒ । म॒घ॒ऽव॒न् । अ॒भिष्टौ॑ । पर॑: । शं॒स॒न्ति॒ । उ॒क्थ॒ऽशस॑: । उ॒क्था ॥ ये । ते॒ । हवे॑भि: । वि । प॒णीन् । अदा॑शन् । अ॒स्मात् । वृ॒णी॒ष्व॒ । युज्या॑य । तस्मै॑ ॥३७.९॥
स्वर रहित मन्त्र
सद्यश्चिन्नु ते मघवन्नभिष्टौ नरः शंसन्त्युक्थशास उक्था। ये ते हवेभिर्वि पणीँरदाशन्नस्मान्वृणीष्व युज्याय तस्मै ॥
स्वर रहित पद पाठसद्य: । चित् । नु । ते । मघऽवन् । अभिष्टौ । पर: । शंसन्ति । उक्थऽशस: । उक्था ॥ ये । ते । हवेभि: । वि । पणीन् । अदाशन् । अस्मात् । वृणीष्व । युज्याय । तस्मै ॥३७.९॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 37; मन्त्र » 9
मन्त्र विषय - রাজপ্রজাধর্মোপদেশঃ
भाषार्थ -
(মঘবন্) হে মহা পূজনীয়! (যে) যে (উক্থশাসঃ) প্রশংসনীয় অর্থের উপদেষ্টা (নরঃ) নর [নেতাগন] (তে) তোমার (অভিষ্টৌ) সকল প্রকার ইষ্টসিদ্ধিতে (সদ্যঃ) শীঘ্র (চিৎ) ই (নু) নিশ্চিতরূপে (উক্থা) কথন যোগ্য বচনসমূহ (শংসন্তি) বলে। এবং (তে) তোমার (হবেভিঃ) আহ্বানে (পণীন্) ব্যবহারসমূহের (বি) বিবিধ প্রকারে (অদাশন্) দান করে, (অস্মান্) আমাদের (তস্মৈ) সেই (যুজ্যায়) যোগ্য ব্যবহারের জন্য (বৃণীষ্ব) তুমি স্বীকার করো॥৯॥
भावार्थ - যে মনুষ্য রাজ্যের হিতের উপদেশ দেন এবং অবসরে উত্তম ব্যবস্থা করেন, রাজা তাঁদের সদা সম্মাণ করবেন ॥৯॥
इस भाष्य को एडिट करें