English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 37/ मन्त्र 8
प्रि॒यास॒ इत्ते॑ मघवन्न॒भिष्टौ॒ नरो॑ मदेम शर॒णे सखा॑यः। नि तु॒र्वशं॒ नि याद्वं॑ शिशीह्यतिथि॒ग्वाय॒ शंस्यं॑ करि॒ष्यन् ॥
स्वर सहित पद पाठप्रियास॑: । इत् । ते॒ । म॒घ॒ऽव॒न् । अ॒भिष्टौ॑ । नर॑: । म॒दे॒म॒ । श॒र॒णे । सखा॑य: ॥ नि । तु॒र्वश॑म् । नि । याद्व॑म् । शि॒शी॒हि॒ । अ॒ति॒थि॒ऽग्वाय॑ । शंस्य॑म् । क॒रि॒ष्यन् ॥३७.८॥
स्वर रहित मन्त्र
प्रियास इत्ते मघवन्नभिष्टौ नरो मदेम शरणे सखायः। नि तुर्वशं नि याद्वं शिशीह्यतिथिग्वाय शंस्यं करिष्यन् ॥
स्वर रहित पद पाठप्रियास: । इत् । ते । मघऽवन् । अभिष्टौ । नर: । मदेम । शरणे । सखाय: ॥ नि । तुर्वशम् । नि । याद्वम् । शिशीहि । अतिथिऽग्वाय । शंस्यम् । करिष्यन् ॥३७.८॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 37; मन्त्र » 8
मन्त्र विषय - রাজপ্রজাধর্মোপদেশঃ
भाषार्थ -
(মঘবন্) হে মহাধনী! (অভিষ্টৌ) সকল প্রকার ইষ্টসিদ্ধিতে (নরঃ) আমরা নেতাগন (তে ইৎ) তোমারই (প্রিয়াসঃ) প্রিয় (সখায়ঃ) মিত্র হয়ে (শরণে) শরণে [থেকে] (মদেম) প্রসন্ন হব/হই। (শংস্যম্) প্রশংসাযোগ্য কর্ম (করিষ্যন্) করে তুমি (তুর্বশম্) হিংসকদের বশবর্তীকারী তুমি (যাদ্বম্) প্রচেষ্টাশীল মনুষ্যকে (অতিথিগ্বায়) অতিথিদের [বিদ্বানদের] প্রাপ্তির জন্য (নি) নিশ্চিতরূপে (নি) নিত্য (শিশীহি) তীক্ষ্ণ করো॥৮॥
भावार्थ - রাজা নিজের ও প্রজার বৃদ্ধির জন্য শান্তি স্থাপিত করে সকলকে প্রসন্ন রাখেন, যা থেকে বিদ্বানগন বাধাহীনভাবে যাওয়া-আসা করে উন্নতির উপদেশ করতে থাকে ॥৮॥
इस भाष्य को एडिट करें