English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 37/ मन्त्र 7
मा ते॑ अ॒स्यां स॑हसाव॒न्परि॑ष्टाव॒घाय॑ भूम हरिवः परा॒दै। त्राय॑स्व नोऽवृ॒केभि॒र्वरू॑थै॒स्तव॑ प्रि॒यासः॑ सू॒रिषु॑ स्याम ॥
स्वर सहित पद पाठमा । ते॒ । अ॒स्याम् । स॒ह॒सा॒ऽव॒न् । परि॑ष्टौ । अ॒घाय॑ । भू॒म॒ । ह॒रि॒ऽव॒: । प॒रा॒ऽदौ ॥ त्राय॑स्व । न॒: । अ॒वृ॒केभि॑: । वरू॑थै: । तव॑ । प्रि॒यास॑: । सू॒रिषु॑ । स्या॒म॒ ॥३७.७॥
स्वर रहित मन्त्र
मा ते अस्यां सहसावन्परिष्टावघाय भूम हरिवः परादै। त्रायस्व नोऽवृकेभिर्वरूथैस्तव प्रियासः सूरिषु स्याम ॥
स्वर रहित पद पाठमा । ते । अस्याम् । सहसाऽवन् । परिष्टौ । अघाय । भूम । हरिऽव: । पराऽदौ ॥ त्रायस्व । न: । अवृकेभि: । वरूथै: । तव । प्रियास: । सूरिषु । स्याम ॥३७.७॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 37; मन्त्र » 7
मन्त्र विषय - রাজপ্রজাধর্মোপদেশঃ
भाषार्थ -
(সহসাবন্) হে বলবান ! (হরিবঃ) হে প্রশংসনীয় মনুষ্যযুক্ত ! [রাজন্] (তে) তোমার (অস্যাম্) এই (পরিষ্টৌ) সকল দিক হতে ইষ্ট সিদ্ধিতে (পরাদৈ) ত্যাগযোগ্য (অঘায়) পাপ করার জন্য (মা ভূম) আমরা হব না। (নঃ) আমাদের (অবৃকেভিঃ) চোর না হওয়া (বরূথৈঃ) শ্রেষ্ঠগণ দ্বারা (ত্রায়স্ব) রক্ষা করো, (সূরিষু) প্রেরক নেতাদের মাঝে আমরা (তে) তোমার (প্রিয়াসঃ) প্রিয় [প্রসন্নকারী] (স্যাম) হব/ হই॥৭॥
भावार्थ - যেমন প্রজাগণ ধর্মাত্মা রাজার উন্নতির জন্য প্রচেষ্টা করে, তেমনই তিনিও উত্তম-উত্তম বিদ্যা এবং বড় অধিকার দিয়ে প্রজাদের প্রসন্ন করেন ॥৭॥
इस भाष्य को एडिट करें