English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 57/ मन्त्र 3
अथा॑ ते॒ अन्त॑मानां वि॒द्याम॑ सुमती॒नाम्। मा नो॒ अति॑ ख्य॒ आ ग॑हि ॥
स्वर सहित पद पाठअथ॑ । ते॒ । अन्त॑मानाम् । वि॒द्याम॑ । सु॒ऽम॒ती॒नाम् ॥ मा । न॒: । अति॑ । ख्य॒: । आ । ग॒हि॒ ॥५७.३॥
स्वर रहित मन्त्र
अथा ते अन्तमानां विद्याम सुमतीनाम्। मा नो अति ख्य आ गहि ॥
स्वर रहित पद पाठअथ । ते । अन्तमानाम् । विद्याम । सुऽमतीनाम् ॥ मा । न: । अति । ख्य: । आ । गहि ॥५७.३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 57; मन्त्र » 3
मन्त्र विषय - ১-১০ মনুষ্যকর্তব্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
[হে রাজন্ !] (অথ) এবং (তে) তোমার (অন্তমানাম্) অভ্যন্তরে স্থিত (সুমতীনাম্) উৎকৃষ্ট বুদ্ধিবৃত্তি (বিদ্যাম) আমরা জ্ঞান করি/জ্ঞাত হই/প্রাপ্ত করি। তুমি (নঃ) আমাদের (অতি) উল্লঙ্ঘন/পরিত্যাগ করে (মা খ্যঃ) বলো না, (আ গহি) তুমি এসো/আগমন করো ॥৩॥
भावार्थ - যখন রাজা পূর্ণ প্রীতি সহকারে প্রজাপালন করে, তখন প্রজাগণ রাজার ধার্মিক নীতি হতে লাভবান হয় এবং তাঁকে প্রীতি শ্রদ্ধা করে ॥৩॥
इस भाष्य को एडिट करें