English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 136/ मन्त्र 12
सूक्त -
देवता - प्रजापतिः
छन्दः - निचृत्ककुबुष्णिक्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
सुदे॑वस्त्वा म॒हान॑ग्नी॒र्बबा॑धते मह॒तः सा॑धु खो॒दन॑म्। कु॒सं पीव॒रो न॑वत् ॥
स्वर सहित पद पाठसुदे॑व: । त्वा । म॒हान् । अ॑ग्नी॒: । बबाध॑ते॒ । मह॒त: । सा॑धु । खो॒दन॑म् ॥ कु॒सम् । पीव॒र: । नव॑त् ॥१३६.१२॥
स्वर रहित मन्त्र
सुदेवस्त्वा महानग्नीर्बबाधते महतः साधु खोदनम्। कुसं पीवरो नवत् ॥
स्वर रहित पद पाठसुदेव: । त्वा । महान् । अग्नी: । बबाधते । महत: । साधु । खोदनम् ॥ कुसम् । पीवर: । नवत् ॥१३६.१२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 136; मन्त्र » 12
भाषार्थ -
পতি বলে, হে পত্নী! (সুদবেঃ) শ্রেষ্ঠ পরমেশ্বর-দেবই (ত্বা) তোমাকে এবং তোমার মতো (মহানগ্নীঃ) মহা-অপঠিতা স্ত্রীকে, (ববাধতে) এরূপ কঠোর কর্ম থেকে রোধ করেন। (মহতঃ) আমি যে ঘরে বড়ো আমার (সাধু খোদনম্) অনেক পেষাই হয়েছে—এমনটা বলে (পীবরঃ) মোটা বুদ্ধিসম্পন্ন পতি, (কুসম্) মূর্খা পত্নীর (নবৎ) প্রশংসা করতে শুরু করে।
- [খোদনম্=ক্ষুদির্ সম্পেষণে। কুসম্=কুসম্=কুস্ ভাষার্থঃ।]
इस भाष्य को एडिट करें