English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 14/ सूक्त 2/ मन्त्र 52
सूक्त - आत्मा
देवता - विराट् परोष्णिक्
छन्दः - सवित्री, सूर्या
सूक्तम् - विवाह प्रकरण सूक्त
उ॑श॒तीः क॒न्यला॑इ॒माः पि॑तृलो॒कात्पतिं॑ य॒तीः। अव॑ दी॒क्षाम॑सृक्षत॒ स्वाहा॑ ॥
स्वर सहित पद पाठउ॒श॒ती: । क॒न्यला॑: । इ॒मा: । पि॒तृ॒ऽलो॒कात् । पति॑म् । य॒ती॒: । अव॑ । दी॒क्षाम् । अ॒सृ॒क्ष॒त॒ । स्वाहा॑ ॥२.५२॥
स्वर रहित मन्त्र
उशतीः कन्यलाइमाः पितृलोकात्पतिं यतीः। अव दीक्षामसृक्षत स्वाहा ॥
स्वर रहित पद पाठउशती: । कन्यला: । इमा: । पितृऽलोकात् । पतिम् । यती: । अव । दीक्षाम् । असृक्षत । स्वाहा ॥२.५२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 14; सूक्त » 2; मन्त्र » 52
Translation -
These maids who from their father’s house have come with longing to their lord have taken the strict vow of domestic life. This is an excellent teaching.
Footnote -
Griffith remarks: “The meaning and the application of the stanza are obscure.” I see no obscurity in it. The significance is quite clear. A maiden after marriage goes to the house of her husband, and takes the strict vow of leading the chaste and pure domestic life and perform all its duties faithfully and diligently.