English
अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 20/ मन्त्र 10
सूक्त - वसिष्ठः
देवता - वायुः, त्वष्टा
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - रयिसंवर्धन सूक्त
गो॒सनिं॒ वाच॑मुदेयं॒ वर्च॑सा मा॒भ्युदि॑हि। आ रु॑न्धां स॒र्वतो॑ वा॒युस्त्वष्टा॒ पोषं॑ दधातु मे ॥
स्वर सहित पद पाठगो॒ऽसनि॑म् । वाच॑म् । उ॒दे॒य॒म् । वर्च॑सा । मा॒ । अ॒भि॒ऽउदि॑हि । आ । रु॒न्धा॒म् । स॒र्वत॑: । वा॒यु: । त्वष्टा॑ । पोष॑म् । द॒धा॒तु॒ । मे॒ ॥२०.१०॥
स्वर रहित मन्त्र
गोसनिं वाचमुदेयं वर्चसा माभ्युदिहि। आ रुन्धां सर्वतो वायुस्त्वष्टा पोषं दधातु मे ॥
स्वर रहित पद पाठगोऽसनिम् । वाचम् । उदेयम् । वर्चसा । मा । अभिऽउदिहि । आ । रुन्धाम् । सर्वत: । वायु: । त्वष्टा । पोषम् । दधातु । मे ॥२०.१०॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 20; मन्त्र » 10
मन्त्र विषय - ব্রহ্মজ্ঞানোপদেশঃ
भाषार्थ -
(গোসনিম্) গোলোক [স্বর্গ] প্রদায়ী/দায়ক (বাচম্) বাণী যেন (উদেয়ম্) আমি বলি। [হে ঈশ্বর !] (বর্চসা) তেজসহিত (মা=মাম্) আমার উপর (অভ্যুদিহি) সব দিক থেকে উদয় হও। (বায়ুঃ) প্রাণ বায়ু [আমাকে] (সর্বতঃ) সর্ব প্রকারে (আ রুন্ধাম্) ঘিরে থাকুক/আচ্ছাদিত করুক। (ত্বষ্টা) বিশ্বকর্মা পরমেশ্বর বা সূর্য (মে) আমার জন্য (পোষম্) পোষণ/পুষ্টি (দধাতু) দিতে থাকুক/প্রদান করুক॥১০॥
भावार्थ - মনুষ্য ঈশ্বরের ধ্যান করে সত্যবাদী ও সত্যকর্মী হয়ে নিজের প্রাণকে নিয়ন্ত্রণে রাখুক এবং পুরুষার্থী হয়ে সূর্য থেকে বৃষ্টি দ্বারা নিজের পোষণ/পুষ্টি প্রাপ্ত করুক ॥১০॥
इस भाष्य को एडिट करें