English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 47/ मन्त्र 6
इन्द्रो॑ दी॒र्घाय॒ चक्ष॑स॒ आ सूर्यं॑ रोहयद्दि॒वि। वि गोभि॒रद्रि॑मैरयत् ॥
स्वर सहित पद पाठइन्द्र॑: । दी॒र्घाय॑ । चक्ष॑से । आ । सूर्य॑म् । रो॒ह॒य॒त् । दि॒वि ॥ वि । गोभि॑: । अद्रि॑म् । ऐ॒र॒य॒त् ॥४७.६॥
स्वर रहित मन्त्र
इन्द्रो दीर्घाय चक्षस आ सूर्यं रोहयद्दिवि। वि गोभिरद्रिमैरयत् ॥
स्वर रहित पद पाठइन्द्र: । दीर्घाय । चक्षसे । आ । सूर्यम् । रोहयत् । दिवि ॥ वि । गोभि: । अद्रिम् । ऐरयत् ॥४७.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 47; मन्त्र » 6
भाषार्थ -
(ইন্দ্রঃ) পরমেশ্বর (দীর্ঘায়) দূর-দূর পর্যন্ত (চক্ষসে) দেখার জন্য, (দিবি) দ্যুলোকে, (সূর্যম্) সূর্যের (আ রোহয়ৎ) আরোহণ করিয়েছেন, এবং (গোভিঃ) সূর্যের কিরণ-সমূহ দ্বারা (অদ্রিম্) মেঘকে (বি ঐরয়ৎ) বিবিধ স্থানে প্রেরিত করেছেন।
- [দেখো ব্যাখ্যা সূ০ ৩৮, মং০ ৬।]
इस भाष्य को एडिट करें