English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 107/ मन्त्र 10
सूक्त - बृहद्दिवोऽथर्वा
देवता - इन्द्रः
छन्दः - त्रिष्टुप्
सूक्तम् - सूक्त-१०७
स्तु॒ष्व व॑र्ष्मन्पुरु॒वर्त्मा॑नं॒ समृभ्वा॑णमि॒नत॑ममा॒प्तमा॒प्त्याना॑म्। आ द॑र्शति॒ शव॑सा॒ भूर्यो॑जाः॒ प्र स॑क्षति प्रति॒मानं॑ पृथि॒व्याः ॥
स्वर सहित पद पाठस्तु॒ष्व । व॒र्ष्म॒न् । पु॒रु॒ऽवर्त्मा॑नम् । सम् । ऋभ्वा॑णम् । इ॒न॒त॑मम् । आ॒प्तम् । आ॒प्त्याना॑म् ॥ आ । द॒र्श॒ति॒ । शव॑सा । भूरि॑ऽओजा: । प्र । स॒क्ष॒ति॒ । प्र॒ति॒ऽमान॑म् । पृ॒थि॒व्या: ॥१०७.१०॥
स्वर रहित मन्त्र
स्तुष्व वर्ष्मन्पुरुवर्त्मानं समृभ्वाणमिनतममाप्तमाप्त्यानाम्। आ दर्शति शवसा भूर्योजाः प्र सक्षति प्रतिमानं पृथिव्याः ॥
स्वर रहित पद पाठस्तुष्व । वर्ष्मन् । पुरुऽवर्त्मानम् । सम् । ऋभ्वाणम् । इनतमम् । आप्तम् । आप्त्यानाम् ॥ आ । दर्शति । शवसा । भूरिऽओजा: । प्र । सक्षति । प्रतिऽमानम् । पृथिव्या: ॥१०७.१०॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 107; मन्त्र » 10
मन्त्र विषय - ১-১২ পরমেশ্বরগুণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(বর্ষ্মন্) হে ঐশ্বর্যবান্ পুরুষ ! (পুরুবর্ত্মানম্) বহু মার্গসম্পন্ন (ঋভ্বাণম্) দূর-দূর পর্যন্ত দীপ্তিমান, (ইনতমম্) মহাপ্রভু ও (আপ্ত্যানাম্) আপ্ত [যথার্থবক্তা] পুরুষদের মধ্যে স্থিত গুণের (আপ্তম্) যথার্থবক্তা পরমেশ্বরের (সম্) যথাবৎ (স্তুষ্ব) স্তুতি করো। (ভূর্যোজাঃ) সেই মহাবলশালী (শবসা) নিজের বল দ্বারা (আ) সব দিকে (দর্শতি) নিরীক্ষণ করেন, এবং তিনি (পৃথিব্যাঃ) পৃথিবীর (প্রিতমানম্) প্রতিমান হয়ে (প্র) উত্তমরূপে (সক্ষতি) ব্যাপ্ত হন ॥১০॥
भावार्थ - মনুষ্য জগদীশ্বর পরমাত্মার গুণ কর্ম স্বভাব বিচার করে নিজের উন্নতি করুক ॥১০॥
इस भाष्य को एडिट करें