English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 107/ मन्त्र 9
सूक्त - बृहद्दिवोऽथर्वा
देवता - इन्द्रः
छन्दः - त्रिष्टुप्
सूक्तम् - सूक्त-१०७
नि तद्द॑धि॒षेऽव॑रे॒ परे॑ च॒ यस्मि॒न्नावि॒थाव॑सा दुरो॒णे। आ स्था॑पयत मा॒तरं॑ जिग॒त्नुमत॑ इन्वत॒ कर्व॑राणि॒ भूरि॑ ॥
स्वर सहित पद पाठनि । तत् । द॒धि॒षे॒ । अव॑रे । परे॑ । च॒ । यस्मि॑न् । आवि॑थ । अव॑सा । दु॒रो॒णे ॥ आ । स्था॒प॒य॒त॒ । मा॒तर॑म् । जि॒ग॒त्नु॒म् । अत॑: । इ॒न्व॒त॒ । कर्व॑राणि । भूरि॑ ॥१०७.९॥
स्वर रहित मन्त्र
नि तद्दधिषेऽवरे परे च यस्मिन्नाविथावसा दुरोणे। आ स्थापयत मातरं जिगत्नुमत इन्वत कर्वराणि भूरि ॥
स्वर रहित पद पाठनि । तत् । दधिषे । अवरे । परे । च । यस्मिन् । आविथ । अवसा । दुरोणे ॥ आ । स्थापयत । मातरम् । जिगत्नुम् । अत: । इन्वत । कर्वराणि । भूरि ॥१०७.९॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 107; मन्त्र » 9
मन्त्र विषय - ১-১২ পরমেশ্বরগুণোপদেশঃ
भाषार्थ -
[হে পরমাত্মন্ !] (অবরে) ছোটো (চ) ও (পরে) বড়ো মনুষ্যের মধ্যে (তৎ) সেই [ঘর] কে (নি) নিশ্চিতরূপে (দধিয়ে) তুমি পোষণ করেছো। (যস্মিন্) যে (দুরোণে) কষ্টের ঘরে (অবসা) অন্ন দ্বারা (আবিথ) তুমি রক্ষা করেছো। [হে মনুষ্যগণ !] (জিগত্নুম্) সর্ব ব্যাপক (মাতরম্) মাতা [পরমেশ্বর]-কে (আ) উত্তমরূপে (স্থাপয়ত) [হৃদয়ে] স্থাপন করো এবং (অতঃ) এর দ্বারা (ভূরি) বহু/বিবিধ (কর্বরাণি) কর্ম (ইন্বত) সিদ্ধ করো ॥৯॥
भावार्थ - মনুষ্য পরমেশ্বরের উপাসনাপূর্বক অন্নাদি পদার্থ প্রাপ্ত করে, নিজের সব কার্য সিদ্ধ করুক ॥৯॥
इस भाष्य को एडिट करें