English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 70/ मन्त्र 13
तु॒ञ्जेतु॑ञ्जे॒ य उत्त॑रे॒ स्तोमा॒ इन्द्र॑स्य व॒ज्रिणः॑। न वि॑न्धे अस्य सुष्टु॒तिम् ॥
स्वर सहित पद पाठतञ्जेऽतु॑ञ्जे । ये । उत्ऽत॑रे । स्तोमा॑: । इन्द्र॑स्य । व॒ज्रिण॑: ॥ न । वि॒न्धे॒ । अ॒स्य॒ । सु॒ऽस्तु॒तिम् ॥७०.१३॥
स्वर रहित मन्त्र
तुञ्जेतुञ्जे य उत्तरे स्तोमा इन्द्रस्य वज्रिणः। न विन्धे अस्य सुष्टुतिम् ॥
स्वर रहित पद पाठतञ्जेऽतुञ्जे । ये । उत्ऽतरे । स्तोमा: । इन्द्रस्य । वज्रिण: ॥ न । विन्धे । अस्य । सुऽस्तुतिम् ॥७०.१३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 70; मन्त्र » 13
मन्त्र विषय - ১০-২০ পরমেশ্বরোপাসনোপদেশঃ
भाषार्थ -
(বজ্রিণঃ) অত্যন্ত পরাক্রমশালী (ইন্দ্রস্য) ইন্দ্রের [পরম ঐশ্বর্যবান জগদীশ্বরের] (তুঞ্জে তুঞ্জে) দানে-দানে (যে) যে (উত্তরে) সকল-উত্তম (স্তোমাঃ) স্তোত্র বিদ্যমান, [তা দ্বারা] উনার (সুষ্টুতিম্) সুন্দর স্তুতি (ন বিন্ধে) আমি প্রাপ্ত করতে অক্ষম ॥১৩॥
भावार्थ - পরমাত্মা প্রাণীদের সুখের জন্য অনন্ত পদার্থ/বস্তু সৃজন করেছেন, অল্পজ্ঞ মনুষ্য তা গণনা করে সেই সকলের স্তুতি/প্রশংসা করতে সক্ষম নয় ॥১৩॥
इस भाष्य को एडिट करें