English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 71/ मन्त्र 13
सं गोम॑दिन्द्र॒ वाज॑वद॒स्मे पृ॒थु श्रवो॑ बृ॒हत्। वि॒श्वायु॑र्धे॒ह्यक्षि॑तम् ॥
स्वर सहित पद पाठसम् । गोऽम॑त् । इ॒न्द्र॒ । वाज॑ऽवत् । अ॒स्मे इति॑ । पृ॒थु । श्रव॑: । बृ॒हत् । वि॒श्वऽआयु: । धे॒हि॒ । अक्षि॑तम् ॥७१.१३॥
स्वर रहित मन्त्र
सं गोमदिन्द्र वाजवदस्मे पृथु श्रवो बृहत्। विश्वायुर्धेह्यक्षितम् ॥
स्वर रहित पद पाठसम् । गोऽमत् । इन्द्र । वाजऽवत् । अस्मे इति । पृथु । श्रव: । बृहत् । विश्वऽआयु: । धेहि । अक्षितम् ॥७१.१३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 71; मन्त्र » 13
मन्त्र विषय - মনুষ্যকর্ত্যব্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
(ইন্দ্র) হে ইন্দ্র ! [পরম ঐশ্বর্যশালী পরমেশ্বর] (অস্মে) আমাদের (গোমৎ) বহু ভূমিযুক্ত/ভূস্বামী, (বাজবৎ) বহু অন্নযুক্ত করুন, (পৃথু) বিস্তৃত, (বৃহৎ) বর্ধিষ্ণু, (বিশ্বায়ুঃ) সম্পূর্ণ জীবন পর্যন্ত অটুট, (অক্ষিতম্) অক্ষয় [ক্ষয়রহিত] (শ্রবঃ) শ্রবণীয় যশ বা ধন (সম্) সম্যকরূপে (ধেহি) প্রদান করুন ॥১৩॥
भावार्थ - মনুষ্যের উচিত, পরমাত্মার ভক্তির সঙ্গে ব্রহ্মচর্য অবলম্বন করে বিদ্যা প্রাপ্ত করা এবং বহু যশ ও ধন প্রাপ্ত করে চক্রবর্ত্তী রাজা হয়ে সংসারকে সুখ প্রদান করা এবং নিজেও সুখী হওয়া ॥১৩॥
इस भाष्य को एडिट करें