English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 136/ मन्त्र 16
यः कु॑मा॒री पि॑ङ्गलि॒का वस॑न्तं पीव॒री ल॑भेत्। तैल॑कुण्ड॒मिमा॑ङ्गु॒ष्ठं रोद॑न्तं शुद॒मुद्ध॑रेत् ॥
स्वर सहित पद पाठय: । कु॑मा॒री । पि॑ङ्गलि॒का । वस॑न्तम् । पीव॒री । ल॑भेत् ॥ तैल॑कुण्ड॒म्ऽइम । अ॑ङ्गु॒ष्ठम् । रोदन्तम् । शुद॒म् । उद्ध॑रेत् ॥१३६.१६॥
स्वर रहित मन्त्र
यः कुमारी पिङ्गलिका वसन्तं पीवरी लभेत्। तैलकुण्डमिमाङ्गुष्ठं रोदन्तं शुदमुद्धरेत् ॥
स्वर रहित पद पाठय: । कुमारी । पिङ्गलिका । वसन्तम् । पीवरी । लभेत् ॥ तैलकुण्डम्ऽइम । अङ्गुष्ठम् । रोदन्तम् । शुदम् । उद्धरेत् ॥१३६.१६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 136; मन्त्र » 16
Subject - Prajapati
Meaning -
As a youthful maiden, brave and comely, may attain and welcome the spring season after winter, she deserves it, so should the good and great ruler and leader protect the pure and innocent people against want and suffering as you would urgently protect your finger from a cauldron of boiling oil.