English
अथर्ववेद - काण्ड 11/ सूक्त 6/ मन्त्र 13
सूक्त - शन्तातिः
देवता - चन्द्रमा अथवा मन्त्रोक्ताः
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - पापमोचन सूक्त
आ॑दि॒त्या रु॒द्रा वस॑वो दि॒वि दे॒वा अथ॑र्वाणः। अङ्गि॑रसो मनी॒षिण॒स्ते नो॑ मुञ्च॒न्त्वंह॑सः ॥
स्वर सहित पद पाठआ॒दि॒त्या: । रु॒द्रा: । वस॑व: । दि॒वि । दे॒वा: । अथ॑र्वाण: । अङ्गि॑रस: । म॒नी॒षिण॑: । ते । न॒: । मु॒ञ्च॒न्तु॒ । अंह॑स: ॥८.१३॥
स्वर रहित मन्त्र
आदित्या रुद्रा वसवो दिवि देवा अथर्वाणः। अङ्गिरसो मनीषिणस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥
स्वर रहित पद पाठआदित्या: । रुद्रा: । वसव: । दिवि । देवा: । अथर्वाण: । अङ्गिरस: । मनीषिण: । ते । न: । मुञ्चन्तु । अंहस: ॥८.१३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 11; सूक्त » 6; मन्त्र » 13
विषय - आदित्य-रुद्र-वसु
पदार्थ -
१. (आदित्या:) = सब गुणों का आदान करनेवाले, (रुद्रा:) = रोगों को दूर भगानेवाले, (वसवः) = निवास को उत्तम बनानेवाले, (दिवि देवा:) = जान के प्रकाश में स्थित होनेवाले देव, (अथर्वाण:) = [अ थर्वतिः चरतिकर्मा] स्थिरवृत्तिवाले, (अंगिरस:) = अंग-प्रत्यंग में रसवाले (मनीषिण:) = बुद्धिमान् पुरुष, (ते) = वे सब (नः अहसः मुञ्चन्तु) = हमें पापों व कष्टों से बचाएँ।
भावार्थ -
हम आदित्य आदि की वृत्ति को अपनाते हुए कष्टों व पापों से ऊपर उठे।
इस भाष्य को एडिट करें