अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 36/ मन्त्र 11
स नो॑ नि॒युद्भिः॑ पुरुहूत वेधो वि॒श्ववा॑राभि॒रा ग॑हि प्रयज्यो। न या अदे॑वो॒ वर॑ते॒ न दे॒व आभि॑र्याहि॒ तूय॒मा म॑द्र्यद्रिक् ॥
स्वर सहित पद पाठस: । न: । नि॒युत्ऽभि॑: । पु॒रु॒ऽहू॒त॒: । वे॒ध॒: । वि॒श्वऽवा॑राभि: । आ । ग॒हि॒ । प्र॒य॒ज्यो॒ इति॑ । प्रऽयज्यो ॥ न । या: । अदे॑व: । वर॑ते । न । दे॒व: । आ । आ॒भि॒: । या॒हि॒ । तूय॑म् । आ । म॒द्र्य॒द्रिक् ॥३६.११॥
स्वर रहित मन्त्र
स नो नियुद्भिः पुरुहूत वेधो विश्ववाराभिरा गहि प्रयज्यो। न या अदेवो वरते न देव आभिर्याहि तूयमा मद्र्यद्रिक् ॥
स्वर रहित पद पाठस: । न: । नियुत्ऽभि: । पुरुऽहूत: । वेध: । विश्वऽवाराभि: । आ । गहि । प्रयज्यो इति । प्रऽयज्यो ॥ न । या: । अदेव: । वरते । न । देव: । आ । आभि: । याहि । तूयम् । आ । मद्र्यद्रिक् ॥३६.११॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 36; मन्त्र » 11
विषय - ईश्वर स्तुति
भावार्थ -
हे (पुरुहूत) बहुतों से कष्ट दशा में पुकारे जाने योग्य ! सर्वरक्षक ! हे (वेधः) सर्वविधातः ! हे (प्रयज्यो) उत्कृष्ट सर्वोच्च प्रभो ! तू (विश्वचाराभिः) सबसे वरण करने योग्य, सब कष्टों को कारण करने वाली, उन (नियुद्भिः) युद्धकारिणी शत्रु सेनाओं, शक्तियों से (आगहि) हमें प्राप्त हो। (याः) जिनको (अदेवः) अदानशील पुरुष कभी (न वरते) नहीं रख सकता। और (देवो न वरते) केवल इन्द्रियक्रीड़ा का व्यसनी पुरुष भी (न वरते) नहीं रखता। (आभिः) उन सहित तू (तृयम्) शीघ्र ही (मद्रयद्रिक्) मेरी ओर कृपादृष्टि करता हुआ (आ याहि) आजा।
टिप्पणी -
missing
ऋषि | देवता | छन्द | स्वर - भरद्वाज ऋषिः। इन्द्रो देवता। त्रिष्टुभः। एकादशर्चं सूक्तम्॥
इस भाष्य को एडिट करें