English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 126/ मन्त्र 2
सूक्त - वृषाकपिरिन्द्राणी च
देवता - इन्द्रः
छन्दः - पङ्क्तिः
सूक्तम् - सूक्त-१२६
परा॒ हीन्द्र॒ धाव॑सि वृ॒षाक॑पे॒रति॒ व्यथिः॑। नो अह॒ प्र वि॑न्दस्य॒न्यत्र॒ सोम॑पीतये॒ विश्व॑स्मा॒दिन्द्र॒ उत्त॑रः ॥
स्वर सहित पद पाठपरा॑ । हि। इ॒न्द्र॒ । धाव॑सि । वृ॒षाक॑पे: । अति॑ । व्यथि॑: ॥ नो इति॑ । अह॑ । प्र । वि॒न्द॒सि॒ । अ॒न्यत्र॑ । सोम॑ऽपीतये । विश्व॑स्मात् । इन्द्र॑: । उत्ऽत॑र: ॥१२६.२॥
स्वर रहित मन्त्र
परा हीन्द्र धावसि वृषाकपेरति व्यथिः। नो अह प्र विन्दस्यन्यत्र सोमपीतये विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥
स्वर रहित पद पाठपरा । हि। इन्द्र । धावसि । वृषाकपे: । अति । व्यथि: ॥ नो इति । अह । प्र । विन्दसि । अन्यत्र । सोमऽपीतये । विश्वस्मात् । इन्द्र: । उत्ऽतर: ॥१२६.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 126; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(ইন্দ্র) হে পরমেশ্বর! আপনি এখনও পর্যন্ত (বৃষাকপেঃ) বৃষাকপি-সখা থেকে (পরা হি ধাবসি) দূরেই থাকেন, (অতি ব্যথিঃ) ফলে বৃষাকপি অতিব্যথা অনুভব করছে। কিন্তু হে পরমেশ্বর! (অন্যত্র) বৃষাকপি থেকে ভিন্ন কাউকে আপনি (সোমপীতয়ে) ভক্তিরস পানের জন্য, (অহ) নিশ্চিতরূপে, (নো প্র বিন্দসি) না প্রাপ্ত করতে পারবেন। (বিশ্বস্মাদিন্দ্র উত্তরঃ) পরমেশ্বর সর্বোৎকৃষ্ট।