English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 126/ मन्त्र 7
सूक्त - वृषाकपिरिन्द्राणी च
देवता - इन्द्रः
छन्दः - पङ्क्तिः
सूक्तम् - सूक्त-१२६
उ॒वे अ॑म्ब सुलाभिके॒ यथे॑वा॒ङ्ग भ॑वि॒ष्यति॑। भ॒सन्मे॑ अम्ब॒ सक्थि॑ मे॒ शिरो॑ मे॒ वीव हृष्यति॒ विश्व॑स्मा॒दिन्द्र॒ उत्त॑रः ॥
स्वर सहित पद पाठउ॒वे । अ॒म्ब॒ । सु॒ला॒भि॒के॒ । यथा॑ऽइव । अ॒ङ्ग । भ॒वि॒ष्यति॑ ॥ भ॒सत् । मे॒ । अ॒म्ब॒ । सक्थि॑ । मे॒ । शिर॑: । मे॒ । विऽइ॑व । हृ॒ष्य॒ति॒ । विश्व॑स्मात् । इन्द्र॑: । उत्ऽत॑र ॥१२६.७॥
स्वर रहित मन्त्र
उवे अम्ब सुलाभिके यथेवाङ्ग भविष्यति। भसन्मे अम्ब सक्थि मे शिरो मे वीव हृष्यति विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥
स्वर रहित पद पाठउवे । अम्ब । सुलाभिके । यथाऽइव । अङ्ग । भविष्यति ॥ भसत् । मे । अम्ब । सक्थि । मे । शिर: । मे । विऽइव । हृष्यति । विश्वस्मात् । इन्द्र: । उत्ऽतर ॥१२६.७॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 126; मन्त्र » 7
मन्त्र विषय - গৃহস্থকর্তব্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
(উবে) হে (অম্ব) মাতা! (অঙ্গ) হে (সুলাভিকে) উত্তমরূপে লাভ প্রদানকারী! (যথা ইব) যেমন কিছু (ভবিষ্যতি) ভবিতব্য/ভবিষ্যতে ঘটবে [তেমনই করা হবে], (অম্ব) হে মাতা! (মে) আমার (ভসৎ) দীপ্যমান কর্ম, (মে) আমার (সক্থি) জঙ্ঘা, (মে) আমার (শিরঃ) শির/মস্তক (বি) বিবিধ প্রকারে (ইব) ই (হৃষ্যতি) আনন্দ প্রদান করুক, (ইন্দ্রঃ) ইন্দ্র [পরম্ ঐশ্বর্যবান্ মনুষ্য] (বিশ্বস্মাৎ) সকল [প্রাণী মাত্র] থেকে (উত্তরঃ) উত্তম॥৭॥
भावार्थ - সকল বালক-বালিকা সদাচারী/গুণবতী মায়ের কাছ থেকে, শরীরের অঙ্গ দ্বারা সুন্দর প্রচেষ্টা করে বলবান ও গুণী হতে শিখুক ॥৭॥
इस भाष्य को एडिट करें