अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 92/ मन्त्र 7
आ यत्पत॑न्त्ये॒न्य: सु॒दुघा॒ अन॑पस्फुरः। अ॑प॒स्फुरं॑ गृभायत॒ सोम॒मिन्द्रा॑य॒ पात॑वे ॥
स्वर सहित पद पाठआ । यत् । पत॑न्ति । ए॒न्य॑: । सु॒ऽदुघा॑: । अन॑पऽस्फुर: ॥ अ॒प॒ऽस्फुर॑म् । गृ॒भा॒य॒त॒ । सोम॑म् । इन्द्रा॑य । पात॑वे ॥९२.७॥
स्वर रहित मन्त्र
आ यत्पतन्त्येन्य: सुदुघा अनपस्फुरः। अपस्फुरं गृभायत सोममिन्द्राय पातवे ॥
स्वर रहित पद पाठआ । यत् । पतन्ति । एन्य: । सुऽदुघा: । अनपऽस्फुर: ॥ अपऽस्फुरम् । गृभायत । सोमम् । इन्द्राय । पातवे ॥९२.७॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 92; मन्त्र » 7
मन्त्र विषय - মন্ত্রাঃ-৪-২১ পরমাত্মগুণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(যৎ) যখন (এন্যঃ) গতিশীল, (সুদুঘাঃ) উৎকৃষ্ট কামনা পূরণকারী, (অনপস্ফুরঃ) নিশ্চল বুদ্ধি (আ পতন্তি) আসুক/আগমন করুক, [তখন] (অপস্ফুরম্) অত্যন্ত প্রবৃদ্ধ (সোমম্) উৎপাদয়িতা পরমাত্মাকে (ইন্দ্রায়) উত্তম ঐশ্বর্যের (পাতবে) রক্ষার জন্য (গৃভায়ত) তুমি গ্রহণ করো ॥৭॥
भावार्थ - মনুষ্য সকল বিষয় হতে গতিশীল/কার্যকরী উত্তম বুদ্ধি প্রাপ্ত করে পরমেশ্বরের আশ্রয় নিয়ে নিজের ঐশ্বর্য বৃদ্ধি করুক ॥৭॥
इस भाष्य को एडिट करें