English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 92/ मन्त्र 13
आ तू सु॑शिप्र दम्पते॒ रथं॑ तिष्ठा हिर॒ण्यय॑म्। अध॑ द्यु॒क्षं स॑चेवहि स॒हस्र॑पादमरु॒षं स्व॑स्ति॒गाम॑ने॒हस॑म् ॥
स्वर सहित पद पाठआ । तु । सु॒ऽशि॒प्र॒ । इ॒म्ऽप॒ते॒ । रथ॑म् । ति॒ष्ठ॒ । हि॒र॒ण्यय॑म् ॥ अध॑ । द्यु॒क्षम् । स॒चे॒व॒हि॒ । स॒हस्र॑ऽपादम् । अ॒रु॒षम् । स्व॒स्ति॒ऽगाम् । अ॒ने॒हस॑म् ॥९२.१३॥
स्वर रहित मन्त्र
आ तू सुशिप्र दम्पते रथं तिष्ठा हिरण्ययम्। अध द्युक्षं सचेवहि सहस्रपादमरुषं स्वस्तिगामनेहसम् ॥
स्वर रहित पद पाठआ । तु । सुऽशिप्र । इम्ऽपते । रथम् । तिष्ठ । हिरण्ययम् ॥ अध । द्युक्षम् । सचेवहि । सहस्रऽपादम् । अरुषम् । स्वस्तिऽगाम् । अनेहसम् ॥९२.१३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 92; मन्त्र » 13
मन्त्र विषय - মন্ত্রাঃ-৪-২১ পরমাত্মগুণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(সুশিপ্র) হে মহান জ্ঞানী ! (দম্পতে) হে দমনরক্ষক [জিতেন্দ্রিয় ব্রহ্মচারী] (হিরণ্যয়ম্) প্রকাশময় [জ্ঞানরূপী] (রথম্) রথে (তু) শীঘ্রই (আ তিষ্ঠ) আরোহন করো। (অধ) তদনন্তর (দ্যুক্ষম্) ব্যবহারে সমর্থ, (সহস্রপাদম্) সহস্র [অসীম] গতি শক্তিযুক্ত, (অরুধম্) ব্যাপক (স্বস্তিগাম্) আনন্দ প্রদানকারী, (অনেহসম্) দোষহীন পরমাত্মাকে (সচেবহি) আমরা [আচার্য এবং ব্রহ্মচারী] উভয় প্রাপ্ত হই ॥১৩॥
भावार्थ - যখন ব্রহ্মচারী ব্রহ্মবিদ্যায় সম্পূর্ণ নিষ্ঠা করে, তখন আচার্য এবং ব্রহ্মচারী পরমাত্মার আশ্রয়ে পূর্ণ আনন্দ প্রাপ্ত হয় ॥১৩॥
इस भाष्य को एडिट करें