अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 34/ मन्त्र 18
यः सु॑न्व॒ते पच॑ते दु॒ध्र आ चि॒द्वाजं॒ दर्द॑र्षि॒ स किला॑सि स॒त्यः। व॒यं त॑ इन्द्र वि॒श्वह॑ प्रि॒यासः॑ सु॒वीरा॑सो वि॒दथ॒मा व॑देम ॥
स्वर सहित पद पाठय: । सु॒न्व॒ते । पच॑ते । दु॒ध्र: । आ । चि॒त् । वाज॑म् । दर्द॑र्षि । स: । किल॑ । अ॒सि॒ । स॒त्य: ॥ व॒यम् । ते॒ । इ॒न्द्र॒ । वि॒श्वह॑ । प्रि॒यास॑: । सु॒ऽवीरा॑स: । वि॒दथ॑म् । आ । व॒दे॒म॒ ॥३४.१८॥
स्वर रहित मन्त्र
यः सुन्वते पचते दुध्र आ चिद्वाजं दर्दर्षि स किलासि सत्यः। वयं त इन्द्र विश्वह प्रियासः सुवीरासो विदथमा वदेम ॥
स्वर रहित पद पाठय: । सुन्वते । पचते । दुध्र: । आ । चित् । वाजम् । दर्दर्षि । स: । किल । असि । सत्य: ॥ वयम् । ते । इन्द्र । विश्वह । प्रियास: । सुऽवीरास: । विदथम् । आ । वदेम ॥३४.१८॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 34; मन्त्र » 18
मन्त्र विषय - পরমেশ্বরগুণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(যঃ) যে তুমি (দুধ্রঃ) পূর্ণ হয়ে (চিৎ) ই (সুন্বতে) তত্ত্ব নিষ্পাদনকারী এবং (পচতে) পরিপক্বকারীর জন্য (বাজম্) অত্র [বা বল] (আ দর্দর্ষি) প্রদান করো, (সঃ) সেই তুমি (কিল) নিশ্চয়ই (সত্যঃ) সত্য (অসি) হও। (ইন্দ্র) হে ইন্দ্র! [পরম ঐশ্বর্যবান পরমেশ্বর] (বয়ম্) আমরা (তে) তোমার (প্রিয়াসঃ) প্রিয় হয়ে (সুবীরাসঃ) সুন্দর বীরযুক্ত (বিশ্বহ) সকল দিন (বিদথম্) জ্ঞানকে (আ) সকল দিকে (বদেম) উপদেশ করি ॥১৮॥
भावार्थ - পরিপূর্ণ সত্যস্বরূপ পরমাত্মা তত্ত্বদর্শী পরিপক্ব জ্ঞানীদের ধনবান ও বলবান করেন, পরমেশ্বরের গুণসমূহ বিচার করে আমরা উত্তম বীরযুক্ত হব॥১৮॥
इस भाष्य को एडिट करें